Haku knikte een keertje en volgde in stilte. Hij liep mee tot dat ze in de keuken waren. Daar zag hij Jill en ging er rustig bij staan. "Benieuwd naar het verhaal?" vroeg de jongen, om de awkward stilte te stoppen. Hij had nog nooit tegen Jill gesproken, dus dacht hij maar om ooit eens iets te zeggen. Iets nuttig en zinnig was het misschien niet, maar in ieder geval wel iets.

Kuromu zat gewoon op haar kamer zich te vervelen. Ze had niks te den en lag op haar bed wat te staren naar het plafond. Dat was ook niet zo zeer interessant, maar iets beters te doen had ze niet. Wat er in de keuken ging gebeuren wist ze niet aangezien ze al die tijd in haar kamer zat, en dus niet wist dat er iets wordt vertelt.

Kiichi trok een wenkbrouw op toen Hiro dat zei. Ze liet een klein lachje horen. "Zo maar een meisje achterlaten en beledigen is niet volgens de etiquette, Kotarou~ Houd er rekening mee." zei ze terwijl het meisje haar tong uitstak en knipoogde. Ook hadden ze elkaar al lang niet gezien, nog steeds kon Kiichi speels zijn. Plus, ze kenden elkaar ook veel te goed. "Ho~ Ik ga mee naar het verhaaltje luisteren. Kom je mee, Kotarou~?" vroeg Kiichi, die niet op een antwoord wachtte en Hiro gewoon mee naar de keuken sleurde.

Kuromu, die toevallig iets wou halen in de keuken vanwege de dorst die ze had, had alles van het verhaal gehoord. Ze reageerde er niet op en pakte rustig een drankje uit de koelkast alsof er iets doodnormaal werd besproken in de keuken. Het meisje stond met haar rug naar de anderen, alsof ze helemaal niet geïnteresseerd was, en dacht na over heel het verhaal. 'Hij gaf zoveel om haar en zei dat ik toch beter was? Hm, vreemd' dacht Kuromu, terwijl ze rustig van haar drankje dronk. "Ik snap niet waarom jullie denken dat ik hem kan opvrolijken. Moet het hem niet juist pijn doen ofzo omdat ik ergens op die Maria lijk?" vroeg Kuromu terwijl ze zich omdraaide naar Doc en Freddy.

Hakuryuu knikte en zei niks. Hij verstond het verhaal, en had ergens medelijden met zijn kapitein, die in een kamer lag uit te rusten. 'Hij heeft een vreselijk verleden gehad... Arm mens' dacht de jongen met een diepe zucht.

"Sleuren? Er staat niks over sleuren in mijn etiquette." zei Kiichi, al tong uitstekend, tegen Hiro vlak voor het verhaal begon. Toen Doc bezig was met vertellen, luisterde het donkerblauwharig meisje aandachtig naar het verhaal. Oke, ze was een crewlid, maar ze wou het verhaal gewoon weten. En misschien mocht ze zelfs wel een crewlid worden... 'Hm. Ik wist niet dat die piraat zoveel had meegemaakt...' dacht Kiichi. "Oi, jongens, mag ik jullie kapitein nu zien? Ik zou graag iets met hem willen bespreken." zei ze tegen Doc en Freddy.

Kuromu leunde tegen de aanrecht en haalde haar schouders op toen Doc antwoordde. "Ik hoop dat jullie gelijk hebben." mompelde ze terug terwijl ze weer van haar drankje dronk. 'Ik? Beter? Wat is er nu weer beter? Ik ben een heel ander persoon dan die Maria maar lijk gewoon op haar. Maakt dat mij beter?' dacht Kuromu, die er duidelijk niks van snapte.

Kiichi zuchtte. "Fine. Dan blijf ik hier op dit schip tot ik met die kapitein van jullie mag praten." zei het koppige meisje die naar een stoel zocht. Ze zat neer en keek dan weer naar Doc. Tsja, hij was degene die altijd antwoordde, dus... "Wat was dat drankje precies? Ik heb nog nooit gehoord over zoiets dat je een boost geeft en dat je dan schade oploopt."

" 'Blood of the lost' hm... Nog nooit van gehoord." mompelde Kiichi toen Doc het principe van het drankje uitlegde. 'Dus als ik graag iets meer van het drankje wil weten moet ik het aan de slapende kapitein vragen' dacht ze met een zucht. "Ne, ik weet dat julllie toestemming van jullie kapitein nodig hebben, maar zou het erg zijn als ik in jullie crew kom? Want deze crew lijkt me best wel interessant en een toffe groep." vroeg Kiichi met een lief glimlachje. Ze zou het geweldig vinden als ze toestemming kreeg. "Whoa, zo'n zeldzaam duivelsvrucht? Hoe sterk is het eigenlijk?" vroeg het meisje weer. Ze was super nieuwsgierig nadat ze het verhaal had gehoord, en bleef maar vragen verzinnen.

Kiichi lachtte en schudde haar hoofd. "Maak je geen zorgen, ik was gewoon nieuwsgierig. Ik heb dat drankje niet nodig ofzo." zei ze met een lieve glimlach. "En oh, maak je ook geen zorgen om het verraden. Wolf heeft me gered van die Jupiter ofzoiets, die vreselijke man, en ik ben hem heel erg dankbaar." zei het meisje er nog bij. Toen Doc vroeg of dat iemand iets te drinken wou schudde het meisje haar hoofd. "Hoe kent Wolf die Jupiter eigenlijk?"

Kiichi zei voor eventjes niks en dacht na over de woorden van Wolf, die voor even binnen kwam en weer snel buiten was. 'Ik wist niet dat die Jupiter nog broers had... Interessant' dacht het meisje. Ze keek dan weer naar Hiro. "Een fake? Fijn, ik werd nog eens door een fake admiraal mishandeld." mompelde ze zacht. Toen de kapitein weer naar buiten ging volgde ze. "Ne, ik zou graag bij jouw crew komen. Zou dat mogen?" vroeg Kiichi aan Wolf.

Kiichi@
Ze wandelde weer terug naar de anderen, naar de keuken. Toen ze binnen was grijnsde ze bij naar de anderen. "Yay~! Ik mag in deze crew~ Maak jullie geen zorgen, ik zal niemand verraden!" zei ze blij, vooral tegen Hiro aangezien ze elkaar al kenden. "Zit jij by the way zelfs wel in deze crew?" vroeg ze aan hem terwijl ze hem weer zachtjes porde.

Kuromu@
Het meisje zag, net zoals Jill, wat er was gebeurd met Wolf. Een kleine zucht verliet haar mond en ze wandelde de keuken uit. 'Onze kapitein ziet er ook niet gezond uit' dacht ze terwijl ze naar Wolf's kamer liep. Misschien kon hij wel wat hulp gebruiken, zo niet, gezelschap. Hij bleef hoe dan ook haar kapitein, al was ze geen dokter. Iedereen moest zijn of haar baas/leider toch helpen en verzorgen in zo'n situatie?

Kuromu wandelde zonder te kloppen binnen in Wolf's kamer. Toen ze hem bloed zag hoesten zuchtte het meisje. "Oi. Ga liggen en slaap. Je ziet er niet goed uit." zei ze zonder emotie tegen haar kapitein. Het klonk als een bevel (stiekem was het er ook eentje) maar zo bedoelde ze het ook weer niet.

Kiichi trok haar wenkbrouw op en volgde Hiro. "Oi, Kotarou. Doe je niet mee? Ik zou het leuker en fijner vinden als je mij helpt hier~" zei het blauwharig meisje tegen de blonde jongen. "We hebben al eens samen moeten werken werken dus waarom nu niet? Deze crew lijkt me interessant en tof."

Kuromu rolde haar ogen. Wat Wolf ook deed, ze zag het bloed wel. "Baka. Zorg zelf eerst voor jezelf en je half dode lichaam voor dat je je zorgen maakt over anderen. Je hoest bloed, heb amper energie en bent nog wakker? Ga toch rusten, jfc." zei het meisje kil terug tegen haar kapitein.

Kiichi lachtte. Ongelooflijk, die Hiro. "Ik heb je hulp wel nodig. Je weet dat ik niet zo sterk ben." zei ze tegen Hiro. Het meisje kruistte haar armen en keek de jongen nu doodserieus aan. "Een meisje geen hulp aanbieden is niet volgens de etiquette, Kotarou. En een meisje afwijzen als ze hulp vraagt kan gewoon niet."