Katashi
ik krijg dezelfde blik als daarnet wanneer hakuryuu ook wegloopt van mij. owkeey....wanneer er weer een ramen kom voor mij wordt gezet kijk ik nog eerst naar links en naar rechts voor ik aan mijn ramen begin. "lets dig in".

Kakashi
ik wrijf wat over mijn hoofd en sta terug op. wanneer yamato het over een creepy kind heeft kijk ik achter hem. "ik zie geen creepy kind hoor, ik zie een schattig meisje. je wordt paranoïde yamato." zeg ik glimlachend terwijl ik op zijn schouder klop.

Jane.
Met een vriendelijk glimlach op mijn gezicht wandel ik naar de twee toe. Op naar missie; lief schattig kindje. Dat werkt gewoon altijd. "Ik? Creepy?" Ik hou mijn hoofd schuin als ik eenmaal bij de twee ben aangekomen. Moest ik mijn handen niet vol hebben zou ik naar mezelf hebben gewezen.

Yamato.
"Nou...ehm...OH! Mijn uh, afspraak! " ik deed alsof ik mijn afpsraak die helemaal niet bestond was vergeten en ik rende weg. Dat meisje gaf me echt kippenvel. Wat Kakashi nu gaat overkomen is niet meer mijn probleem. Ik was alleen door aan het draaien. Zij is wel creepy!!!!

Kakashi
wanneer hij weg rent draai ik me om naar de richting die hij uitloopt. "jullie twee kennen elkaar goed zie ik?" vraag ik met een hand dat aan mijn haar achter mijn hoofd krapt.

Katashi
nadat ik klaar ben gooi ik het geld op de tafel en....ook het geld van de ramen van het meisje. Met mijn handen in mijn broekzakken wandel ik naar kakashi en het meisje.

Jane.
"Nee hoor, ik hem hem daarnet pas leren kennen daar bij het ramen kraam, ik vroeg waar dat ik mij kon gaan inschrijven voor de Hunger games." Zeg ik met een engel stemmetje.

Kakashi
"oh dan moet je daar zijn." wijst naar de hokage's gebouw*.

Katashi
"hejo, ga je soms..." plots word ik aangevallen door een vinger die bijna in mijn oog terecht komt. "hé kijk uit naar waar je wijst..."

Jane.
"Dan denk ik dat ik daar maar eens heen ga." Nog steeds staat en een glimlach op mijn gezicht maar die verdwijnt als die andere vreemde kerel wat wilt zeggen maar door de vinger van die oude zak niet verder kan praten. "Ga ik soms wat?" Vraag ik maar.

ouwe zak x'DDD

Katashi
" wat ik wou vragen was of dat je je wou inschrijven de voor HG?"

Kakashi
oops, nu lette ik weer niet op... ik laat iedereen hier maar met rust zeker en zoek naar yamato. hij ging waarschijnlijk die kant op....

Wa, Kakashi is grijs dus ja x'D

Jane.
"Ja, want mijn broer gaat zich ook inschrijven. Daarom wil ik laten zien dat ik het ook aankan." Zeg ik vrolijk en gooi ondertussen mijn armen in de lucht.

Shinjurou.
Echt veel intressen in al die vreemde mensen heb ik niet, he enige dat ik op het moment doe is staren naar die steen. Lag het aan mij of kon die steen zweven? Dat het hier binnen zo donker is he ik zelf niet eens door. Die steen. Die steen is het enige dat ik op het moment interresant vind.

Itachi.
Ik kijk opzij als Patat samen met haar kind naar binnen komt. Pech voor haar is ze hier net op het verkeerde moment aangekomen. Meer dan de helft van de Akatsuki is op een missie gestuurd behalve ik, Kisame, Hidan en Kakuzu, voor de rest is iedereen hier weg. "Dan vrees ik dat je net te laat bent aangekomen, iedereen is namelijk weg." Zeg ik op mijn typische droge manier. Mijn ogen gaan even kort naar het kind.

Patat.
"Waat...?" Mompelde ik verbaasd. Oh lol. Moet altijd bij mij gebeuren. "Dan hebben die andere pech." Zei ik met een geïriteerde toon. Anyway, ik kwam dus Shinjurou voorstellen. Zoals beloofd. "Shinjurou..." zei ik tegen Shindou terwijl hij wat steen staarde (like a Iva en Inazuma? ). Als ik hem bij zijn echte en volledige naam riep, dan was ik meestal wel doodserieus. En dat moest hij ook weten. "..dit zijn degene die ik aan je wou voorstellen. Kies maar zelf hoe je allemaal wilt noemen. Oh. En je vader is ikweetniet waar. Daarop moet je maar even wachten." Zei ik tegen hem. Ik draaide me weer om naar de rest. "Willen jullie hem aub jutsu's leren?" Vroeg ik bijna smekend. Ik wou dat Shindou sterk wordt, dankzij de Akatsuki.

kakashi
"mhmhmhmhmhmh" zit wat te neurieen terwijl ik al lezend naar yamato zoek*.

katashi
ik kijk rondom mij heen wanneer ze het over broer heeft. "broer? en... waar is hij dan?".

Jane.
"Hij is hier nu niet op het moment, hij had nog wat andere dingen te doen."

En nee, heb inderdaad geen inspiratie voor dit >3<

Hakuryuu.
Ik had wat rond gewandeld en drie keer radwn waar ik uit kom. Jep, terug bij die ramenkraam. Had ik er iets mee ofzo?! Hopelijk niet. Ik zag verderop dat HG-meisje -ik had geen flauw idee hoe ze heet, en omdat ze naar de HG vroeg, noemde ik haar dus zo-, die ene vreemde in de ramenkraam en een wegwandelend persoon. Hm. Die persoon die nu weggaat. Die zou iets kunnen weten van de uitgang. Ik volgde hem een tijdje en merkte dat hij gewoon wat ronddwaalt. Misschien moet ik het toch maar eens vragen.

katashi
wanneer hakuryuu weer eens voorbij wandel, loop ik weg van Jane en wandel eventjes naar hakuryuu. "Ik dacht dat je weg was, waarom ben je hier dan nog? verdwaald misschien?".

Ik had wel moeten weglopen van dat gesprek want ge had geen inspiratie meer xD

Hakuryuu.
Ik mocht niet toegeven dat ik verdwaald was. Nhee, dat zou alleen maar mijn coolheid verpesten. "Nee." Zeg ik alweer met die niet echt vriendelijke toon. Ergens ben ik wel een aardig persoon, maar door die trainingen ben ik het dus gewoon om zo onvriendelijk en kil te zijn. "...sound?" Mompelde ik toen ik zijn hoofdband zag. "Je bent dus niet van hier." Zeg ik, al klonk het meer als een vraag. Zou hij de uitweg weten?

@ le Lisa; ik ga P shindou even droppe bij de Akatsuki. Zo da ze iets kan doen ne xd

katashi
"ok... en ja, ik ben van de sound. ik ben hier voor de hg maar ik moet het terein vinden want ik wil het daar wat verkennen.". zouden ze geplante bommen daar toelaten? moet ik is nagaan. ik heb bommen leren maken, dus zal ik het nuttig gebruiken ook.

kakashi
waar ben je yamato? waarom rent hij altijd weg?

Hakuryuu.
Hoofdschuddend liet ik een klein en zacht arrogant lachje horen. "Heh, ninja's denken altijd dat ze heel wat zijn..." mompelde ik nog steeds hoofdschuddend. Het is toch waar. Ze denken dat zij de beste zijn in vechten, terwijl ze er niks van bakken. Tsssk. "Veel succes dan met die HG, " zei ik, terwijl ik mijn gemene grijns probeerde te verbergen, wat goed lukte. "weet je trouwens ...Hm. Laat maar." De uitgang ging ik zelf wel vinden. Ik wou weten hoe deze idiote slappen ninja's de HG gingen overleven.

Patat.
Aangezien er toch niemand echt interessant was in de Hide-out, ging ik eens weg en Konoha een bezoekje brengen. Ik had Shindou over gelaten aan Itachi en kisame. Hij moest maar heel even kennismaken met ze. In Konoha wou ik alleen maar meer weten over de HG die georganiseerd worden en de Fifth Great Ninja War. Ik had deze vijf jaren niet echt iets gedaan dan Shindou verzorgen. Een beetje tijd voor mezelf mocht wel zeker? Mijn Akatsuki-cape had ik niet aan in die stad. Nahja, da's het beste. Ik had doodgewone mooie open en korte kleding aan zoals altijd en wandelde zo rustig in Konoha. Iedereen zag me als een gewone, onschuldige en bloedmooie juffrouw, die rond wandelde. Geen enkele Akatsuki kenmerk is er te zien. Niemand gaat mij herkennen, tenzij er iemand van de Sound is die hier heel toevallig rondloopt. Shoppen. Misschien kon ik dat eens doen.

katashi
"ik zie jou niet aan de hg meedoen..." ik wou eigenlijk zijn kraag eens vastpakken en hem in de lucht houden. maar daar heb ik nu eigenlijk geen zin. plots zie ik een bekend iemand langslopen... nee, dit kan niet. wacht...ze heeft geen akatsuki kleren aan, ze ziet er waarschijnlijk gewoon hetzelfde uit.

kakashi
ik let niet op waar ik loop en loop tegen patat aan. wanneer ik val, valt mijn boekje op mijn gezicht die mijn gezicht bedekt. " oh, sorry, ik lette weer niet op."

Hakuryuu .
Ik keek hem aan met een gemene grijns. "Ik hoef ook niet mee te doen. Ik ben daar veel te goed voor." Zei ik grijnzend. Oke, misschien ben ik echt wel overdreven bezig, maar ik kon het niet laten. "Nee maar serieus. Zoiets is voor jullie ninja's. Als ik zou meedoen, dan zijn jullie allemaal dood." Weer laat ik zo'n gemeen lachje horen. "Maar ik wil je wel zien meedoen." Geef ik grijnzend toe. Zo lang geleden dat ik nog eens een gesprek had met iemand.

Patat.
Ik voelde dat iemand naar me keek. Ik wierp een blik op Katashi. Meen je dit nu? Mijn hand ging even naar het litteken dat hij heeft bezorgt en liet ik weer naar beneden zakken. Wat doet hij hier? Ik staarde even terwijl ik stil stond naar Katashi. Hij is het echt. En toen zag ik zijn hoofdband. Sound. Mijn geboortedorp. Oh. Hij moest me dus eigenlijk wel kennen als 'het expiriment dat haar hele familie heeftvermoord'. Toen ik nog steeds verbaasd keek, liep er iemand tegen me aan. De stem kwam vrij bekend voor, maar ik kon me niet herinneren wie het was. Ik keek even snel naar hem en stapte een stapje achteruit, voordat hij zo'n pervert is die gebruik maakt van dit moment en onder mijn kort rokje piept. Ik nam die risico niet. Ik haatte perverts. "Kan geen kwaad..." mompelde ik tegen Kakashi, voordat ik me weer omdraai naar Katashi.

Kakashi
wanneer ik mijn boekje van mijn gezicht afhaal en opsta zie ik enkel de achterkant van dat mensje die ik aanliep. Ze zei dat het niet erg, dus ik ga maar eens verder zoeken naar yamato.

Katashi
"Dan moet je maar eens kijken op TV (hebben ze dat al?) naar de HG he, je kan kiezen naar welke deelnemer in de hg je wilt kijken.". mijn aandacht word gestolen door dat meisje die langs liep. Ze staart maar naar me? zou ik haar moeten kennen dan? Of kijkt ze ergens anders naar? ze lijkt wel op het meisje van de akatsuki...

Hakuryuu.
"Tuurkijk zal ik zien hoe jullie worden afgemaakt." Zeg ik nog steeds met die gemene grijns vol zelfvertrouwen. Ik zie dat Katashi de hele tijd naar dat meisje staart. "Is daar iets mee of wat?" Vraag ik,terwijl ik even knik naar Patat. Hij lijkt wel interesse te hebben in haar. Ik denk natuurlijk niet direct in die liefdes dingen, maar ik bedoelde interesse in vechten of zo. Wie weet. Ho. Nu we het toch over de HG hebben; zal ik meedoen?

Patat.
Degene die op de grond nu ligt en recht staat negeer ik helemaal. Die bekende stem zou vast een vergissing zijn. Ik kan Kakashi Hatake hier nooit zo toevallig tegenkomen. Vast een vergissing zoals ik al zei. Ik keek nog heel even naar Katashi en na een second draaide ik mijn hoofd van hem weg, zodat hij mijn gezicht niet kon zien. Ik wist het zeker. Het was Katashi. Maar hij herkende mij denk ik niet. Dat moet ik zo houden. Als hij me herkent, dan kan die mij nu aangeven. En dan zou ik hier opgesloten worden. Voor een lange tijd. Nee, dat mocht niet gebeuren. Ik had nog teveel te doen zoals terugkeren naar de Akatsuki, Deidara nog eens zien na vijf jaar, Shindou sterke jutsu's leren etc. Ik mocht niet gevangen en herkent worden. Ik wandelde zachtjes in stilte weg, net als een verlegen en onschuldig meisje.

katashi
een zucht ontsnapt uit mijn mond. "jij mag zo denken als je wil." die jonge is niet normaal. ik kijk nog eens achter hem naar het meisje en ze draaid haar hoofd al om en wandelt weg. wat heeft of weet dat mens? "ik moet nog naar een....dringende afspraak." zeg ik nog voor ik achter haar aanloop.

Hakuryuu.
Mijn gemene grijns verdwijnt nog altijd niet als hij dat meisje achtervolgt. "Ik zie jouw heel misschien wel in de arena. Als je het overleeft." Zeg ik vol zelfvertrouwen. Ik wandel ook weg en besluit om nog iets langer te blijven in deze stad. Meedoen met die domme maar leuke HG lijkt wel iets voor mij. Goed. Waar moest ik ookal naartoe voor die inschrijvingen? Ik keek rond mij. Uhhh?

Patat.
Ik had niet door dat Katashi me volgde. Nahja, ik dacht dat hij verder zou babbelen met dat wit kopje. Ik wandelde gewoon wat rond in de winkelstraten van Konoha . Meestal houd ik niet echt van shoppen, maar als ik de tijd heb, zoals nu, dan vind ik het wel leuk. Ik had volgens mij al eeuwen niet geshopt. Moet kunnen voor een vrouw xD. Na een paar winkels drong het mij door dat er iemand mij volgde. Rarara, wie kan het zijn? Ik keek vanuit mijn ooghoeken snel naar Katashi. Hm. Ik had het dus juist. Omdat ik dit niet in het openbaar wil regelen, wandel ik -samen met mijn achtervolger/stalker Katashi-naar een leeg en stil plekje. Ik stopte met stappen en draaide me om. Meteen keek ik recht in de ogen van Katashi.

Katashi
wanneer zij zich omdraaid, sta ik stil met mijn handen in mijn zakken en mijn ogen in de schaduw van mijn kap, starend naar patat. "dat is lang geleden, ongeveer vijf jaar. Wat moet je hier? Je bent hier waarschijnlijk niet voor de HG, het is niets voor de akatsuki.". Voor ik mij kan begeven in de HG arena gebeurt er dit, de akatsuki. Zij zal waarschijnlijk niet alleen zijn.