Sutekina
''Daarom. Als dit een droom was, deed het óf geen pijn, óf je ontweek hem makkelijk. Oke, laten we de uitgang maar zoeken want die sfeer hier bevalt me echt niet. Ik heb NU al een hekel aan deze plek.'' Ik wil vragen hoe we hier gekomen zijn, maar dat weet hij natuurlijk ook niet. ''Laten we..... Die kant op gaan~'' Zeg ik en ik wijs naar de richting van een zeer lange gang. ''Tenzij jij een andere kant op wilt?'' Vraag ik dan. Normaal bepaal ik alles met anderen erbij. Maar omdat ik bij Yoshi-kun gewoon mezelf kan zijn, vraag ik rustig waar hij heen wilt. We kennen elkaar namelijk al sinds we klein waren, dus hij kon veel dingen tegen me gebruiken als ik weer bitchy deed tegenover hem. En die dingen raakte me vaak wel...

Tsuyoshi.
"Ik wou dat dit nu wel een droom was, al goed dat er in ieder geval niemand hier in de buurt was." Mompel ik. Het is meer tegen mezelf bedoelt dan tegen haar. ze heeft mij gewoon net geslagen. Een meisje slaagde mij, een jonge en ik deed niets terug. Ne,e ik kan niets terug doen. daarvoor ken ik haar al te lang. Ik volg haar vinger en kijk nnaar waar zij wijst. De gang is lang net zoals elke gang hier. "Is goed, we gaan daar heen maar zorg wel dat we bij elkaar in de buurt blijven, we willen elkaar hier namelijk niet kwijt geraken." En ik begin alvast te wandelen. Mijn beide handen steek ik in mijn broekzak terwijl even met mijn hoof wat zwaai om het haar uit mijn oog weg te krijgen. "Ik vraag mij af waar we zijn..."

Sutekina
''Gheghe.'' Zeg ik wat lachend, en volg Yoshi. ''Hmm.'' Zeg ik al nadenkend. ''Ah~ Misschien zijn we wel op een horror filmset. Dat het een soort Prank is, dat ze ons nu opnemen!'' Zeg ik serieus. Dat kan, toch? Als dat zo is... Vind ik de grap zeer geslaagd. Als dit niet zo is, flip ik en is er kans dat Yoshi doof wordt... ''Dan komen we waarschijnlijk op TV!'' Ik denk na en steek mijn tong alvast weer uit. ''En ziet iedereen dat ik jou een klap gaf~'' Ik spring wat en wrijf zolang het kan snel over zijn wang. ''Sorry~ Maar ook voor mij ter bevestiging dat het niet een droom is.'' Giechel ik.

Tsuyoshi.
Bij elk woord dat ze zegt word ik alleen maar heïrriteerde. Mijn ogen sluit ik en mijn vuisten spam ik op. "Die klap deed echt wel pijn." Ik kan haar verzekeren, dat gewrijf nu over mijn wang maakt het er zeker niet beter op aangezien dat ik mij nu echt een klein kind of zo voel. een nerd, iets dat ik zo niet ben. "Laten we maar verder gaan, als dit een film is, vind ik het zeker niet leuk, mijn hoofd doet verdomd veel zijn net als mijn rug. Ik wil niet weten hoe ze ons hier dan gekregen hebben." Ik kijk op mij heen. Op de muren zijn hier en daar grote bloedvlekken te zien. Deze plek...wat is het?

Sutekina
''Ik vind het bloed dan wel heel erg echt.'' Giechel ik. ''Echt super gaaf gedaan.'' Blijf ik zeggen om ook zelf te blijven geloven dat dit een of andere filmset is, niet realiserend dat dit allemaal echt ik, dat ik straks in een ongelofelijke hel beland.